Özledim.

Yaşadıklarım ve de bugünde yapmış olduklarımın listesini zamanda geriye yollasam, geçmişteki zamanda hiçbirine anlam veremezdim. Hiç tahmin ettiğim yerde olmadım. İşin dürüst yanı, kendim hakkında hiç düşünmedim.

Hasan Ağabey’in dediği gibi, zamanları, oldukları dilimler dışında yargılayamazsın. Geçmiş ile günü, günüm ile geçmişi yargılamayı denemem bir saçmalık.

Aklımda anlamadığım bir foseptik problemi ile hayatımın her gününde taşıdığım hatalım var. Hatalım ara ara iç çekmese, başına gelen ve yaptıklarından hiç pişman olmadığını sanacağım. Hâttâ galiba sanıyorum. Kafasının üstünden araba geçince kör kalan kedim yanı başımda oturuyor. Dünya üzerinde böylesine sevilesi ve de iyi niyetli, uslu bir başka bireyi, ben tanımıyorum. Başından geçenleri, şahsına bir adaletsizlik olarak görsem debir yere varamadığımdan, kendisi tarafından çoktan kabul olmuş gerçeği yutmaya çalışıyorum.

Verdiği mücadele ve ona harcanan emeği asla unutmayacağım. Keşke, hayatının geri kalanında taşıyacağı bir kusuru da kalmasaydı da bütün olsaydı. Dünya’dan bir haber tatlı tatlı konuşması, beni benden koparıp elma ağacına sürüklüyor. Sürüklendikçe sürünüp, süpürerek sürdürüyorum.

Keyiflerin bir arada ve mutlu olmasını özledim.