Sağa koysam solda kalıyor,
Sola alsam, sağ çıkamıyorum.
Duyduklarım kafamda sekerken,
Rastgele bir tanesini yakalıyorum.

Ne yazık ki konu bilmediğim yerden,
Soruyu defalarca duymuşluğum var ama,
Daha doğru cevabını verememişim.
“Tüh” demek için ağzımı açıyorum.

Şans o ki,
Aynı anda,
Yeniden,
Tekrar olan,

Ben cevap şansımı denemeden,
Bir bakmışım gitmiş…
Bense sonraki reddime,
Terk edilişlerimle yelken açmışım…

Yolda,
Elimde kalan ve
Aklımda olanı,
Havaya fırlatıyorum:

Tüh!